Andaina verde
David Lea, 30, Teo
Coa chegada do estío, unha constante se impuña nos derradeiros tempos. Perante á ausencia
dunha presenza idílica, impúñase o verde vivo das andainas vespertinas. Unhas veces un
traxecto de vinte minutos, unha sorte de baixada e subida exprés. Outras un recorrido dunha
hora de duración, trazando un movemento circular que unía punto de partida e chegada. E as
máis das veces o periplo dilatábase no tempo, converténdose nunha interacción estival entre
especies. Dende a persoa que camiñaba, até unha fauna de bolboretas ou coellos e unha flora
de carballos ou xestas que daban voz ao monte galego.
dunha presenza idílica, impúñase o verde vivo das andainas vespertinas. Unhas veces un
traxecto de vinte minutos, unha sorte de baixada e subida exprés. Outras un recorrido dunha
hora de duración, trazando un movemento circular que unía punto de partida e chegada. E as
máis das veces o periplo dilatábase no tempo, converténdose nunha interacción estival entre
especies. Dende a persoa que camiñaba, até unha fauna de bolboretas ou coellos e unha flora
de carballos ou xestas que daban voz ao monte galego.