Liberdade
Mapache, 15, Salceda de Caselas
Non me lembro de nada que non fora o estar aquí dentro, encerrada e privada do exterior. Ao comezo estaba aterrada, pero algo dime que cada vez queda menos para saír.
Isto é demasiado pequeno, xa non podo respirar, teño que escapar. Empurro todo o que me envolve e por fin miro a luz, as árbores e as flores. O aire flúe ao meu arredor. Os paxaros cantan as súas mellores cancións para min. Que idílico!
E mentres me logro desprender completamente da crisálida, bato as miñas ás e xúrome que xamais volverei a estar privada desta fermosura.
Isto é demasiado pequeno, xa non podo respirar, teño que escapar. Empurro todo o que me envolve e por fin miro a luz, as árbores e as flores. O aire flúe ao meu arredor. Os paxaros cantan as súas mellores cancións para min. Que idílico!
E mentres me logro desprender completamente da crisálida, bato as miñas ás e xúrome que xamais volverei a estar privada desta fermosura.