O raio verde
Yoli, 31, Goián

A miña pequerrecha estaba afogándose co cordón umbilical. Comezara a tragar líquido amniótico. "Tes que sobrevivir", pensei, coma se fixera un xuramento co ceo, a terra e o mar. "Aínda que me vaia eu, pero ti tes que cheirar o salitre, apalpar o musgo, zugar as primeiras raiolas de sol e o meu leite, gozar do luscofusco co seu raio verde, ulir a lavanda mollada e máis o pirixel". De súpeto escoitouse un laio de vulnerabilidade, lonxe da calor do ventre e da flutuación do líquido. Ese novo mundo era seco e máis frío. As parcas decidiran non cortar.