Verde Maxia
Ro, 33, Lugo

Despois de varios anos coa mirada sempre cara o chan, de súpeto un día, sen esperalo, algo me fixo levantar a miña ollada.
Fiquei queda, abraiada, conmovida. Ahí estaban. Mirándome. Descubríndome. Atopándonos. Os teus ollos. Verde esmeralda? Verde esperanza? para min verde MAXIA.
Fiquei queda, abraiada, conmovida. Ahí estaban. Mirándome. Descubríndome. Atopándonos. Os teus ollos. Verde esmeralda? Verde esperanza? para min verde MAXIA.