O libro negro da morte
Cuentista, 34, Vigo
O camiño máis longo ata aquela porta foi ese día. A única sensación parecida que tiña foi o día que morreu unha alma no meu ventre, pero, nada comparado cunha chamada urxente, un drama terrible.
A vida é efímera. Onte estabas aquí, hoxe alá e mañá poderías ser obxecto do camiño máis longo de alguén. As portas cara a outro mundo.
Cruzar esa porta e vivir de forma extracorpórea todos os sucesos que desencadea, como un efecto mariposa. E todo o entorno tamen vive un soño, e pensas que ti sigues nun. As veces, tornase real e madeira de pino.
A vida é efímera. Onte estabas aquí, hoxe alá e mañá poderías ser obxecto do camiño máis longo de alguén. As portas cara a outro mundo.
Cruzar esa porta e vivir de forma extracorpórea todos os sucesos que desencadea, como un efecto mariposa. E todo o entorno tamen vive un soño, e pensas que ti sigues nun. As veces, tornase real e madeira de pino.