O xogo en familia
Izzy, 30, Ferrol
Cada fin de semana, Finito convertía o estadio nunha catedral de emocións. Coas bufandas ondeando como velas, levaba aos seus fillos a un espectáculo onde o fútbol era arte. As risas e os gritos do público eran a música que acompañaba a súa conexión.
Sentados na grada, narraba lendas de xogadores míticos, mentres os pequenos soñaban con goles épicos. A cada pase e tiro, os corazóns latían ao unísono.
Despois do partido, volvían a casa, cada recordo recollido no campo era un ladrillo que fortalecía o lazo familiar. O fútbol non era só un xogo; era o seu ritual sagrado.
Sentados na grada, narraba lendas de xogadores míticos, mentres os pequenos soñaban con goles épicos. A cada pase e tiro, os corazóns latían ao unísono.
Despois do partido, volvían a casa, cada recordo recollido no campo era un ladrillo que fortalecía o lazo familiar. O fútbol non era só un xogo; era o seu ritual sagrado.